من در یک خانواده‌ی ناشنوا در تهران به‌دنیا آمدم و در دنیای ناشنوا بزرگ شدم. کودکستان را در مدرسه‌ی باغچه‌بان شماره 5 گذراندم. ابتدایی و راهنمایی به مدرسه‌ی باغچه‌بان شماره 3 تهران رفتم و پس از آن وارد هنرستان شدم و در رشته‌ی کامپیوتر- نرم افزار ادامه تحصیل دادم. فعالیت‌های خود در زمینه‌ی آموزش و آگاهی‌رسانی در زمینه‌ی حقوق ناشنوا را از سن 9 سالگی در جامعه‌ی ناشنوا و با پدر و مادر و خواهر ناشنوای خود آغاز کرده‌ام. من مدافع حفظ و گسترش زبان اشاره‌ی طبیعی و مترجم زبان اشاره‌ی ایرانی هستم و در این زمینه فعالیت‌های زیادی داشته‌ام. از جمله‌ی این فعالیتها، تدریس زبان اشاره به کودکان شنوا در موسسه پژوهشی کودکان دنیا و همچنین سخنرانی در یونیسف در رابطه با حقوق کودکان ناشنوا در دوره‌ی نوجوانی‌ام است. من در تلاش هستم که آگاهی‌رسانی و فعالیت برای احقاق حقوق زبانی-فرهنگی ناشنوایان را گسترش دهم تا جایی که فرد ناشنوای ایرانی نیز مثل یک فرد شنوا در جامعه زندگی کند بدون اینکه هویت ناشنوای خود را پنهان یا حذف کند و همچنین کودکان ناشنوا و کم ‌شنوا بتوانند با هویت و زبان ناشنوا با افتخار در جامعه زندگی و رشد کنند. برای ادامه‌ی تحصیل و به منظور ارتقا دانش خود در زمینه‌ی ناشنوایی وارد دانشگاه گلودت آمریکا، تنها دانشگاه ناشنوایان جهان شدم و دکترای خود را در رشته‌ی زبان‌شناسی زبان‌اشاره دریافت کردم.